Openingsrit Pruine Proeken
We
zijn er dan maar terug aan begonnen, terug die velo met die brede banden van
onder het stof gehaald en de modder van vorig seizoen er nog wat afprutsen.
Klaar dus voor een nieuw baggerseizoen met de Pruine Proeken.
De
eerste rit bracht ons dit seizoen niet naar Wachtebeke maar naar Michelbeke, de
Memorial Jeroen De Backer. Nadat ik mijn auto achterliet op de weideparking en
mij goed vastzette in de traktorsporen, ging ik op zoek naar
collega-pruine-proeken. Om 9u10 kreeg ik het gezelschap van Koenraad en L-vis. Maar
daar bleef het ook bij blijkbaar is de Orvalitis nog steeds in het land en
hebben enkele leden hier nog last van. We waren dus wel al zeker van het
podium.
We
schrijven ons in voor de 45km en nemen ons stalen ros to the mountains of
Brakel en omstreken. De eerste kilometers kregen we onmiddellijk enkele pittige
hellingen voorgeschoteld. Onze indruk “als dit maar niet blijft duren…”.
Nadat
Koenraad toch al eens de grond gekust had kwamen we in Velzeke terecht. Al snel
was duidelijk wie er in de zomer getraind had en wie niet. L-vis blaakt echt
van de conditie en vorm. Voor Koenraad en mezelf is het een kwestie van ons
eigen tempo te vinden.
Na Velzeke-Oombergen-Leeuwergem-Zottegem waar de heuvels
toch wat minder lang en zwaar bleken te zijn kwamen we terug in Velzeke. Daar
kregen we een welverdiende bevoorrading die meer dan uitgebreid was. We hadden
dan al 30km op de teller staan. Nog 15km te gaan dus. Aangezien we terug
richting Michelbeke gingen kwamen ook de heuvels terug voor onze wielen. Na
enkele zware hellingen, zeg maar de muur van Michelbeke gingen we richting “het
kabouterpadje”. Tot jolijt van Koenraad en mezelf mochten we het dit keer als
afdaling afhaspelen.
De eindmeet kwam in zicht maar we besloten het niet op een
spurt te laten komen, maar zoals de Mapei-ploeg met 3 renners in 1996 over de
streep kwam in Paris-Roubaix. Zo kwamen de 3 moedige en dappere Pruine Proeken
over de finish. Na een natje en een
inschrijving als bloedgever keerde de Pruine Proeken delegatie huiswaarts. Nog
even vermelden dat dit een prachtorganisatie was!
Hopend
op een grotere opkomst volgende week, kijken wij alvast uit naar volgend
weekend.
L-Vis, Koenraad en
Roel
