2 voor de prijs van 1: Verslag "Leeuwergems trainingsritje" en "Tweemolenpad VTT" 20 en 27 okt. 2013

20/10 Sorry beste sportvriendjes, uw verslaggever is wat laat voor zijn verslag van wat uiteindelijk zijn eigen rit geworden is. Oorspronkelijk stond op deze datum de Kwakkelroute van Wim Coessens gepland maar door diens valpartij is deze rit logischerwijze uitgesteld naar een later te bepalen datum ( waarschijnlijk voorjaar 2014 ). Uiteraard is een goed bestuur voorbereid op zulke situaties: uw verslaggever heeft dan altijd zijn trainingsritje achter de hand.
En zo kwam het dus dat we voor de eerste keer in dit baggerseizoen afspraken aan ons interim-clublokaal: café Rio in Leeuwergem. Toen uw verslaggever klokslag negen uur aan zijn buurtcafé aankwam, stond er al heel wat schoon volk vertrekkensklaar. Het waren ( en dit niet in volgorde van schoonheid voor alle duidelijkheid ): Koenraad, Rob, Wim Buyle, Kristof Beke, Benny, Bart Boonaert. Twee andere leden Jurgen en Chris hadden dan weer het feesboekevenement nie goe bekeken en stonden aan het kerkplein in Herzele te schilderen. Terwijl we op hen aan het wachten waren, kwam ook David Bauwens uit het verre St Antelinks aangereden. Met elf gingen we dus uiteindelijk van start en verslaggever nam de 10 kleine negerkes mee naar t kasteel van Leeuwergem om er oa een pittig stukske als opwarming aan te bieden. Via Elene kruisten we de N42 om de richting van het skoone gehucht Cotthem uit te rijden. Deze zondag viel er weinig te beleven op gebied van valpartijen, en omdat Jurgen ook vandaag ( en waarschijnlijk de volgende weken ook ) aan het staartje ging, beperken we ons dan ook tot het opsommen van de betere renners: Wim, David, Chris en Bart gaven blijk van een goeie conditie.
10 kleine negerkes schreef ik zonet en dat was niet zonder reden: bij de doortocht in Herzele gaven Kristof en Benny er de brui aan en ook Boonaert liet ons in de steek, alhoewel dit bij hem te maken had met een oproep van zijn werkgever. Met een passage aan de Herzeelse burcht viel er toch iets te beleven: uw verslaggever deed een knieval bij het draaien op de met kasseien geplaveide burchtplaats, iets wat menig ridder hem in de jaren 1600 had voorgedaan. Op de terugweg naar Leeuwergem raapten we nog de plaatselijke brandweercommandant op die zich aan t voorbereiden was voor de TweemolenVTT, maar zelf verloren we David en Rob die koers naar huis zetten en dus de nabespreking lieten voor wat het was.

27/10 TweemolenVTT, een organisatie van WTC De Torenvrienden. Was het Frank De Boosere en zijn stormachtige weersvoorspelling of was het de regen rond halfnegen ( ha, da rijmt ), we weten het niet maar feit is dat voor het eerst dit seizoen er geen enkele Pruine Proek aan de start stond van deze organisatie. Een half uur later kwamen er dan toch, als muisjes uit het hooi gekropen, vier leden aan de inschrijvingstafel: een opmerkelijk frisse verslaggever, zijn schoonbroer Jurgen, een iets minder frisse Joris en de totaal onfrisse Bart Boonaert. Details gaan we hier niet prijsgeven en er zijn geen foto's van onze knaap maar laat het ons houden op " what happens in Aaigem stays in Aaigem maar den drank zal rijkelijk gevloeid hebben". Zo werd al snel duidelijk dat Jurgen deze keer een reisgezel had aan Bart  en ze beiden Joris en bibi moesten laten gaan. Dat ook Joris een feestje had gehad zag je niet aan zijn rijden, maar wel aan zijn verkeerde keuze qua pijlkesvolgen. Oké, het was ook een oranje pijlke, en oké dat is weldegelijk een berijdbaar baantje, maar dat deel dat geheel donker was gemaakt en het spinnenrag en spookkleed dat er hing was heus niet door de Torenvrienden omhoog gehangen. We zaten dus op het parcours van de Halloweentocht van de Riessegemschen gezinsbond. Eens terug op het goeie spoor mochten we de knappe passage door "den Aaigemschen bos" afwerken en werden we richting Erpe Mere gestuurd. Een goeie keuze, wat ons betreft en we hebben dan ook de indruk dat de lichte parcourswijziging er eentje is die goed uitvalt. Wij waren bevoordeeld door onze recente Dwars door Mere uitgave van Chris Beerens maar de mensen die uit andere streken kwamen zullen hier aangenaam verrast geweest zijn. Door de vrij laat op het parcours gezette tussenstop en het feit dat Joris en uw dienaar dachten er bijna te zijn, was het tijdverschil tussen ons vier - en dan vooral met Jurgen behoorlijk groot. Het dient wel gezegd: het gaat steeds beter ( sneller ) met hem en door zijn niet aflatende karakter om nooit op te geven, verdient hij meer en meer het respect van de meer ervaren Pruine Proek. Zijn top vijf plaats in ons klassement is hem dan ook gegund en wie weet waar dit gaat eindigen.
Uiteindelijk werkten we de 35 km af onder beter dan voorziene weersomstandigheden - er scheen zelfs af en toe een zonneke - en waren we door de sterke tegenwind in het laatste deel en soms zware glibberige ondergrond. Door later te starten moest Joris de nabespreking laten vallen en dat hij hiermee niet alleen was, bleek uit de matige bezetting aan de après-bike toog van deze organisatie, die na een snertjaar vorig jaar, toch wel beter hadden verdiend.
Benieuwd met hoeveel we in Zwalm gaan staan: mag de verslaggever dromen van een elftal aan de start van de HalloweenVTT ???

Vlierzele op zijn Buylkes mtb-rit 13/10/2013

Zondag 13/10/2013, een druilerige en donkere zondagochtend zoals er wellicht nog enkele zullen volgen dit jaar. Het is pas 7u45 als de klokradio zijn eerste deuntjes zingt, toch nog even gebruik maken van de snooze-functie om uiteindelijk rond 8u – fris en monter – uit ons bed te springen. Vandaag staat Vlierzele op zijn buyles op het programma, vol goede moed begint het gekende ritueel... Vertrekkensklaar en toch slaat de onrust toe.... de grijze wolken worden dreigender en de eerste regendruppels vallen uit de hemel. Uit voorzorg wordt er naar de voorzitter van het baggerseizoen, de heer Van Den Bossche gebeld om te informeren of er is deze omstandigheden wel gestart wordt. Een keer gebeld, 2 keer.. tot 3 –maal toe blijft het telefoontje onbeantwoord. Zou hij zich overslapen hebben of was dit al een vaag voorteken; soit onder het motto: we zijn toch al wakker, wordt er vertrokken richting startplaats. Ondertussen is het al goed aan het regenen. Bij aankomst blijken er al 9 pruine proekers te staan wachten! Een kleine opsomming: organisator Wim Buyle, zijn schoonbroer Fosselle, Bosse en zijn schoonbroer Jurgen ( Pruine Proeken worden een familiebedrijf) , Rob, Bjorn, Wim, Koenraad en Beké. En wijle weg....

Amper 2 km ver en het verhaal van de 10 kleine negertjes kan beginnen... Op een nog onontgonnen stukje terrein tussen Herzele en Hillegem (discussie of het nu een wegeltje is of niet, laten we hier achterwege)  - om het met een ‘Ollandse uitdrukking te zeggen’ kiest Bosse eieren voor zijn geld.  Was het terug een aanval van zijn waterfobie of iets anders, pas bij de hergroepering wordt zijn aftocht aan de koplopers meegedeeld en is het reeds te laat om hem alsnog te overtuigen om door te zetten.

Toen waren ze nog met 9.... en ging het richting ST – Lievens Houtem, Cotthembos; alwaar de technische vaardigheden van onze overblijvers een 1^ste keer op de proef worden gesteld. Als volwaardige cyclo- crossers worden de hindernissen door de ene al wat handiger dan de andere genomen. Vanuit de achtergrond horen we deze keer een kreet... Koenraad heeft pech. Zadelbreuk is zijn deel. Gelukkige is onze organisator; Wim Buyle op alles voorzien... en met een beetje sleutelen kan Koenraad verder of we waren maar met 8 meer.

Dat het soms van details afhangt, zal ieder MTB’er wel weten. Bjorn is niet te tevreden over de gekozen bandenspanning en maakt van elk oponthoud gebruik om dit te verhelpen. Mijn ‘Ollandse medegezellen’ weten ongetwijfeld nu al wat er zal volgen. Inderdaad, Bjorn krijgt ook nog af te rekenen met een ander drukprobleem en staat even later langs de weg.

Ondertussen wordt er koers gezet richting Borsbeke en wordt het duidelijk dat het soms een ietsje te snel gaat voor Jurgen. Het gebrek aan terreinkennis (immers de Rooky van het gezelschap) speelt hem parten waardoor hij grotere inspanningen moet leveren dan de rest. Maar het mag gezegd worden, in tegenstelling tot zijne ‘schuuunen’ is hij er nog altijd bij.

Ondertussen naderen we wellicht het meest technische stuk van de rit. Via een zijwegeltje van de trambaan gaat het zoetjesaan bergop. Eens het topje bereikt, volgt een glibberige, steile afdaling. Wim en Kristof gaan hier vlotjes naar beneden, de rest verkiest het betere voetenwerk. Coessens, van geen kleintje vervaard, wil niet onderdoen voor de 2 kamikazes en overvleugeld hen in snelheid. Maar dan slaat het noodlot toe... een slipper van het achterwiel laat hem alsnog kennismaken met den Borsbeekse beton. Pardoes op zijn schouder! Efkes bekomen denkt Wim en we kunnen terug verder.

Letterhoutem, Vlierzele ... de baantjes volgen mekaar snel op en we naderen dan ook de bevoorrading. Gastmevrouw en –heer zijn deze keer de ouders van Wim Buyle. Bananen, rijsttaartjes, chocolade, koekjes, cola, water... een doorsnee bevoorrading van de betere georganiseerde tochten kan er niet aan reuken. We willen hen langs deze week dan ook nog eens bedanken. Ondertussen is het nog altijd aan het regenen.

Tijdens deze tussenstop wordt het alsmaar duidelijker dat Coessens toch meer last heeft dan hij zelf wil toegeven.  Er wordt dan ook beslist dat het beter is om langs de ‘openbare weg’ terug te keren aangezien hij van geen auto wil weten. Chris wil hem begeleiden tot in Herzele. Maar het motto samen uit, samen thuis draagt iedere HF –PP’er hoog in het vaandel (of zou het toch de kou en nattigheid geweest zijn) en gezamenlijk keren we terug.

Aangekomen op het burchtplein wordt er door iedereen gretig gebruik gemaakt van Buyles camionette (Idd zelfs hier heeft hij aangedacht) om warme, droge kleren aan te trekken. Behalve Koenraad... die maar geen afscheid kan pakken van zijn met modder besmeurde PP-tenue.

Groentensoep, tomatensoep... van een eerste opwarmingsfase kan er genoten worden in het lokaal alhoewel dat sommigen het toch bij het meer vertrouwde Enameken houden. Lang blijven we deze keer niet hangen want de meesten willen gaan genieten van een warme, verfrissende douche.

Hopelijk volgende week drogere omstandigheden. Het is in elk geval iets leuker... voor iedereen.

uw verslaggever-ad-interim

Dwars door Mere, featuring Chris Beerens 29/09/2013

Het Pruine Proekenseizoen is goed van start gegaan. Na een prachtig parcours op de Memorial De Backer en een kermistourke door Ressegem mochten we voor onze derde rit de regio Erpe Mere verkennen. De "local hero", "the Stallion of den Beekkant" Chris Beerens ( of had ge t nog nie door da we t over hem hebben ??? ) had ons beloofd al het moois van groot Erpe-Mere te bundelen in een mountainbikerit van een goeie 40 kilometer.

We waren dan ook gelukkig dat er voor deze rit acht Pruine Proeken uit hunne nest gekomen waren: Jurgen heeft nie opgegeven na zijn eerste calvarietocht en toont hiermee toch karakter. Daarnaast waren er drie jongens die we dit baggerseizoen voor t eerst mochten ontmoeten: Rob, brother van onze HFPP forsitter ( waar zat dendiejen weer by the way ?? ), onze Belgische Kampioen Pruine Proeken 2012 zijnde de heer Bauwens en Koenraad, vaste waarde uit het verre Zottegem. Daarnaast zag Verslaggever ook Wouter, Joris en reisbegeleider Chris aan de start.

Op deze frisse ochtend was het zaak snel op te warmen en het tempo zat er dan ook snel in. Als je na een goeie kilometer al het klimmetje van "den Aaigemschen Bosch" heb je al gauw geen kou meer. Aaigem werd al snel achterwege gelaten en we trokken dieper de brousse in, zijnde Burst, Mere en omstreken. Onze Chris had een mooi parcours uitgetekend en had zelfs de moeite gedaan de tengels weg te halen om ons via een sluipwegje het cyclocross-parcours van de Steenbergcross binnen te leiden. Dit bos werd voor de ene een ware speeltuin ( Joris, David ) terwijl het voor anderen een kennismaking met hun beperkte afdaaltechniek werd ( Koenraad ).

We trokken verder door de Meerse velden ( de Chris weet die dus allemaal liggen he ) en de eerste tekenen van verval werden opgemerkt. Veelvuldig deelnemen aan de zomerritten van de Flandriens helpt voor de conditie, zo bleek, want Joris, David, Chris en Verslaggever reden de andere vier soms op enkele meters, en die meters werden groter naarmate de rit vorderde.  Sappige details over valpartijen hebben we deze week niet, alleen een lekke achterband van verslaggever zorgde voor enig oponthoud.

Rest mij enkel nog het relaas te brengen van de eindsprint  ( jaja, er was er nog eens eentje): Bij het oprijden van de Borsbekestraat reden 3 man vooraan: Chris, David en Joris. Uw verslaggever, die iets voordoen zijne schonen had geholpen een tak uit de derailleur te halen, vond zelf dat hij een goeie dag had en reed naar de leiders toe. Daar had Chris het hazenpad gekozen en met de goedkeuring van die twee andere kastaars trok hij richting zegepraal. Ze deden dit uit dank voor de schone rit die Chris had uitgedokterd, en alhoewel verslaggever het ook een schitterende rit had gevonden, zo een eerste overwinning zou en wou bibi nie zomaar uit handen geven.  Doch, na enkele pogingen en dito afstop-/in de gracht rijden van de tegenstander- truken van Joris en David. Terechte overwinning voor onze reisleider dus, en dit werd achteraf duchtig gevierd op den dorpel van het Torenhof. Bijna waren we de Chris trouwens kwijt aan de rivaliserende wielerbende De Torenvrienden van toen hij naar t wc ging en na een half uur nog nie terug was, werd het hoog tijd dat de verslaggever zijne maat ging redden uit de handen van dit wielerzootje ( en den decolté van een plaatselijke zelfstandige).

We kunnen nu met een gerust hart uitkijken naar ons moutainbikeweekend in Olland. Het belooft alvast een schitterende editie te worden. Als u er niet bij kan zijn, kan u misschien van het komende weekend profiteren om u klaar te stomen voor "Vlierzele op zijn Buyles" de week nadien, als de Wim tegen dan herrezen is tenminste.

Sportieve groeten

Verslaggever