Op deze herfstdag kon men aan de voetbalkantine van Eendracht Houtem vier Pruine Proeken aan den einder ontwaren: uw verslaggever en Bart Boonaert kregen gezelschap van Hans en Bjorn. Bovendien konden we ook rekenen op het gezelschap van Kristof Beke, een vertrouwd gezicht voor allen die des zomers op de koersfiets kruipen en dit het liefst doen in de compagnie van de Herzeelse Flandriens.
Hans nam ons groepje op sleeptouw en in het spoor van de zusjes Debbaut ( bekend wielergeslacht en rijdend bij de dames – Elite ) zat het tempo er onmiddellijk in. Was Hans gefixeerd door het achterwerk van de zusjes? Of was hij gewoon in een supervorm? Het ging in elk geval goed vooruit en uw verslaggever en Bjorn waren al lang blij dat ze hun wagonnetje achteraan konden aanhaken.
Ook gastrijder Kristof bleek over een goede ( door het voetbal opgebouwde ) conditie te beschikken en kon net zoals vice-kampioen Bart probleemloos volgen.
Tot hier het positieve nieuws over deze tocht. Inhoudelijk was dit immers gene vetten: op een paar honderd meter omleiding na, werd gewoon de Blosoroute van Houtem gevolgd. Uw verslaggever had deze enkele weken eerder al gereden en had zich toen al geërgerd aan de manier waarop het plaatselijke gemeentebestuur met de grove borstel ( en kilo’s asfalt ) door de Houtemse velden is getrokken om subsidies te ontvangen. De combinatie van dit gemolesteerde parcours met het weinig creatieve uitstippelen van de tocht maakt dat eigenlijk enkel het gezelschap deze rit aangenaam maakte.
Desalniettemin moesten verslaggever en Bart bij de bevoorrading de andere kornuiten uitwuiven: een nakende geboorte en een jarige schoonmoeder zorgden er voor dat we met ons tweeën om 11 uur en met 30 km op de teller een einde maakten aan deze rit. Daardoor kunnen we u dus ook geen uitslag van de sprint meedelen, als die er al is geweest. Indien wel, is deze steeds welkom via een reactie op dit verslag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten