Op deze frisse maar alweer droge zondagmorgen kampten we met een laagterecord in dit lopende baggerseizoen. Naast uw verslaggever stonden enkel Koenraad, Wim en David kou te lijden op het kerkplein van Herzele. De Blosorit van Sint Lievens Houtem stond deze keer op het programma, goed voor zo 34 km mountainbikeplezier. In rechte lijn werd het startpunt van onze rit opgezocht: bovenaan de brug van de trambaan en langs de gekende kouterwegel naar het gehucht Cotthem werden de eerste kilometers tegen een aardig tempo afgewerkt. Bij het buiten rijden van Cotthem werden we echter met onze neus op de feiten gedrukt: het gemeentebestuur van St L Houtem heeft blijkbaar beslist de rode loper uit te rollen voor de plaatselijke boeren. Waar vroeger de mountainbiker en wandelaar kon genieten van menig onverhard wegeltje is er nu geopteerd om de boeren met hun traktors en andere landbouwmachines te verwennen met betonwegels. Twee betonstroken met in het midden ruwe gravéstenen zijn in de plaats gekomen van onze geliefde zandstroken, modderpoelen en baggerwegels. Om het kort te houden, beste lezer, de blosoroute van Houtem heeft al zijn charme verloren en is de naam "mountainbikeroute" niet meer waardig.
In dit korte verslag kunnen we u nog meegeven dat we halfweg gezelschap kregen van Bruno, een collega van onze geblesseerde ondervoorzitter Tom, en één van diens maten. Het was aangenaam om s een praatje te doen en ze zorgden ervoor dat ons tempo nog wat opgedreven werd, maar uiteindelijk namen ze ons wel op sleeptouw de verkeerde weg op. Waar we eens moesten twijfelen of we links of rechts aan een pleintje moesten, volgden we het duo van de streek en zaten we opeens op de route van Wetteren. Op dat deel kwamen we geen nieuw aangelegde betonwegen tegen, dus misschien moeten we maar s proberen om die route te rijden.
Geven we u voor de volledigheid toch nog een klein verslag van de ritoverwinning. Aangezien we onze fictief getrokken eindstreep reeds overschreden hadden bij de start wist iedereen waar het kon en zou gebeuren. Maar door een onverwachte passage door een Houtems bos was er op de Trambaan al een kloofje tussen Wim en Koenraad en David en ondergetekende. Wim trok fors door maar bleef achterom kijken zodat Koenraad de leiding overnam op slechts enkele tientallen meter van de aankomst. Maar toen verslaggever zijn alomgekende tempoversnelling plaatste, trok Wim nog wat steviger door en won hij voor de zoveelste keer op een indrukwekkende en oververdiende overwinning.
Sportieve groeten
Geen opmerkingen:
Een reactie posten