We waren dan ook gelukkig dat er voor deze rit acht Pruine Proeken uit hunne nest gekomen waren: Jurgen heeft nie opgegeven na zijn eerste calvarietocht en toont hiermee toch karakter. Daarnaast waren er drie jongens die we dit baggerseizoen voor t eerst mochten ontmoeten: Rob, brother van onze HFPP forsitter ( waar zat dendiejen weer by the way ?? ), onze Belgische Kampioen Pruine Proeken 2012 zijnde de heer Bauwens en Koenraad, vaste waarde uit het verre Zottegem. Daarnaast zag Verslaggever ook Wouter, Joris en reisbegeleider Chris aan de start.
Op deze frisse ochtend was het zaak snel op te warmen en het tempo zat er dan ook snel in. Als je na een goeie kilometer al het klimmetje van "den Aaigemschen Bosch" heb je al gauw geen kou meer. Aaigem werd al snel achterwege gelaten en we trokken dieper de brousse in, zijnde Burst, Mere en omstreken. Onze Chris had een mooi parcours uitgetekend en had zelfs de moeite gedaan de tengels weg te halen om ons via een sluipwegje het cyclocross-parcours van de Steenbergcross binnen te leiden. Dit bos werd voor de ene een ware speeltuin ( Joris, David ) terwijl het voor anderen een kennismaking met hun beperkte afdaaltechniek werd ( Koenraad ).
We trokken verder door de Meerse velden ( de Chris weet die dus allemaal liggen he ) en de eerste tekenen van verval werden opgemerkt. Veelvuldig deelnemen aan de zomerritten van de Flandriens helpt voor de conditie, zo bleek, want Joris, David, Chris en Verslaggever reden de andere vier soms op enkele meters, en die meters werden groter naarmate de rit vorderde. Sappige details over valpartijen hebben we deze week niet, alleen een lekke achterband van verslaggever zorgde voor enig oponthoud.
Rest mij enkel nog het relaas te brengen van de eindsprint ( jaja, er was er nog eens eentje): Bij het oprijden van de Borsbekestraat reden 3 man vooraan: Chris, David en Joris. Uw verslaggever, die iets voordoen zijne schonen had geholpen een tak uit de derailleur te halen, vond zelf dat hij een goeie dag had en reed naar de leiders toe. Daar had Chris het hazenpad gekozen en met de goedkeuring van die twee andere kastaars trok hij richting zegepraal. Ze deden dit uit dank voor de schone rit die Chris had uitgedokterd, en alhoewel verslaggever het ook een schitterende rit had gevonden, zo een eerste overwinning zou en wou bibi nie zomaar uit handen geven. Doch, na enkele pogingen en dito afstop-/in de gracht rijden van de tegenstander- truken van Joris en David. Terechte overwinning voor onze reisleider dus, en dit werd achteraf duchtig gevierd op den dorpel van het Torenhof. Bijna waren we de Chris trouwens kwijt aan de rivaliserende wielerbende De Torenvrienden van toen hij naar t wc ging en na een half uur nog nie terug was, werd het hoog tijd dat de verslaggever zijne maat ging redden uit de handen van dit wielerzootje ( en den decolté van een plaatselijke zelfstandige).
We kunnen nu met een gerust hart uitkijken naar ons moutainbikeweekend in Olland. Het belooft alvast een schitterende editie te worden. Als u er niet bij kan zijn, kan u misschien van het komende weekend profiteren om u klaar te stomen voor "Vlierzele op zijn Buyles" de week nadien, als de Wim tegen dan herrezen is tenminste.
Sportieve groeten
Geen opmerkingen:
Een reactie posten