Het is zondagnamiddag 25 november. Enkele uren eerder behaalde Joris Bernagie voor het eerst in zijn carriere de nationale titel op het Belgisch Kampioenschap Tijdrijden van de Pruine Proeken. Het werd een dubbeltje op zijn kant voor Joris die slechts 1 seconde voorsprong had op David Fosselle. Het was een beklijvend sportmoment waarover nog jaren zal gesproken worden. Nu kan de kersvers kampioen nagenieten en we treffen hem met zijn gezinnetje in de gezellige woonkamer van casa Bernagie. Koffie en thee worden aangebracht, de bijhorende cake is lekker én zelfgemaakt. Straks zullen Joris en Tineke hun kerstboom zetten, maar eerst neemt deze sympathieke renner de tijd om ons, verslaggever van de Pruine Proekengazet, te woord te staan.
Joris, eerst en vooral van harte geleficiteerd met je overwinning en de titel van Belgisch kampioen.
J. : Bedankt. Ik had nooit verwacht om op het hoogste schavotje te staan en dat maakt deze titel uiteraard nog mooier. Jammer dat de uittredend Belgisch Kampioen Wim Buyle er niet bij was om zijn titel te verdedigen. In deze omstandigheden was hij zeker opnieuw kandidaat om zijn titel te verlengen.
Beschrijf de tijdrit eens in het kort, had je gedacht dat je kon winnen ?
J: Nee, totaal niet. Ik waande David Bauwens eerlijk gezegd onklopbaar. Ook tijdens de rit zelf had ik nooit het gevoel de goede cadans te vinden, maar in deze zware omstandigheden was dit sowieso niet evident. Het was ook mijn eerste tijdrit ooit en ik moet zeggen: het is inderdaad een aparte discipline. Je weet nooit of je goed bezig bent. Constant speelt het door je hoofd: ben ik niet te snel gestart, zal ik straks nog reserve over hebben, hoe snel zouden de anderen hier gereden hebben. Bovendien moest ik al op de eerste zware strook voet aan grond zetten en dacht ik onmiddellijk: nu is de vogel gaan vliegen. Ik ben wel van start gegaan met de gedachte: we rijden allemaal maar voor de tweede plaats (David Bauwens was immers torenhoog favoriet, nvdr) en dat neemt natuurlijk de druk wat weg. Misschien was het net die druk waaronder onze topfavoriet is bezweken. Al kan je met een tijdsverschil van amper 7 seconden moeilijk spreken van een inzinking. Uiteindelijk bleek het zelfs nog spannender te zijn. David Fosselle zorgde over een ware apotheose. Toen ik hem uit de bos zag komen met nog amper een minuut te rijden voelde ik de bui al hangen. Uiteindelijk bleek hij slechts 2 seconden te kort te komen. Ik moet toegeven dat ik David zelfs niet bij de outsiders had gerekend. Een complete, maar heel aangename, verrassing, eerlijk gezegd.
Je reed voor eigen volk, je supporters waren massaal aanwezig, kon je om met de druk om hier extra goed te presteren ?
J: Het is echt super om voor eigen volk te mogen rijden. Het maakt het allemaal nog net iets specialer. Het verhoogt natuurlijk de druk, maar zoals reeds gezegd, kon ik die makkelijk van mij afzetten omdat ik nooit gedacht had te winnen.
Laten we eens nagaan hoe het allemaal begon: wanneer en hoe ben je bij de Pruine Proeken terechtgekomen ?
J:Eerlijk: geen idee eigenlijk. Het lijkt me allemaal al zo lang geleden. Ik vermoed dat onze huidige voorzitter, Tom De Pelecyn, daar voor iets tussen zit, maar hoe precies de vork aan de steel zit kan ik mij niet meer herinneren. Waarschijnlijk omdat er in de beginjaren meer de nadruk lag op de nabespreking dan op het mountainbiken zelf en dat de alcohol bepaalde stukken, al dan niet bewust heeft gewist uit mijn geheugen.
Wat maakt de Pruine Proeken anders dan andere fietsclubs ?
J: De Pruine Proeken zijn in ieder geval een speciaal clubke. Vooreerst een vriendenclub waar plezier maken op de eerste plaats komt. Over de jaren is er wel een evolutie gekomen waarbij het sportieve aandeel toenam, maar het extra-sportieve is er toch grotendeels ook gebleven. Maar welke andere club organiseert er elk jaar een Belgisch kampioenschap tijdrijden voor Pruine Proeken, welke club organiseert er elk jaar een Belgisch kampioenschap Pruine Proeken en welke club durft er rond rijden met zo'n lelijke bruine tenue... die net daardoor uniek en zelfs mooi wordt. Bovendien is het ook een clubke met het hart op de juiste plaats... getuige onze vele ritten over de jaren heen naar het Glazen Huis van Studio Brussel. Zelfs pakken sneeuw konden de opkomst hiervoor niet temperen. Het zijn ritten die voor eeuwig in mijn geheugen zullen blijven. Super.
Wat vind je van het bestuur, en dan specifiek van jullie kleurrijke - zeg maar flamboyante - voorzitter Tom D.P. ?
J:Hier zou ik graag mijn joker inzetten.
Heb je nog doelstellingen die je wil verwezenlijken dit seizoen, bepaalde ambities de komende jaren ?
J: Door deze onverwachte overwinning is mijn seizoen al geslaagd. Alles wat er nu nog bijkomt is bonus. Maar de rit naar het glazen huis, deze keer op de Schorre in Boom, dacht ik, wil ik voor geen geld van de wereld missen.
Wil je nog iemand bedanken, heb je nog een booschap voor de supporters/ploegmaats/het bestuur ?
J:Ik wil vooral mijn vrouwke bedanken voor de vele massages die ze me telkens geeft na de immer zware ritten van de Pruine Proeken. En ook voor de lekkere soep die ze gemaakt heeft om mijn trouwe supporters afgelopen zondag wat op te warmen.
Ok Joris, bedankt voor dit interview en de gastvrijheid, de koffie en de cake waren lekker. Zet nu maar gauw de kerstboom !!
J: Graag gedaan verslaggever, die kerstboom zal hier s rap gezet worden se
Geen opmerkingen:
Een reactie posten